Hartfalen synoniem voor: hartzwakte, hartinsufficiëntie of decompensatio cordis is een aandoening waarbij het hart onvoldoende bloed uit kan pompen om aan de behoeften van de lichaamsweefsels te voldoen. Normaal gesproken bestaat er een balans tussen de hoeveelheid bloed die het hart wordt uitgepompt en de behoefte van de weefsels aan voedingsstoffen en aan zuurstof.
Hartfalen kent verschillende oorzaken:
• Verminderde functie van de hartspier:
o De belangrijkste oorzaak is het hartinfarct waardoor een gedeelte van de hartspier af kan sterven en littekens kan achter laten. Een deel van de pompfunctie kan daardoor verloren gegaan.
o Stofwisselingsziekten waardoor verschillende lichaamstoffen in de hartspier opstapelen. Uiteindelijk zal dit de spierfunctie nadelig beïnvloeden..
o Hartspierinfecties door virussen.
o Een toxische oorzaak bijvoorbeeld door het gebruik van alcohol, en bepaalde medicijnen tegen kanker.
o Een gebrek aan bepaalde vitaminen kan tot hartfalen leiden.
o De hartspier is zo dik geworden dat deze niet goed meer ontspant en er in de vullingsfase slechts weinig bloed in kan stromen..
• Verminderde pompfunctie:
o Defect van de hartkleppen kan het gevolg van een lekkende hartklep zijn waardoor (een deel van) het bloed weer terugstroomt en nogmaals dezelfde weg af moet leggen. Dit kan eveneens door een hartklepvernauwing komen waardoor de doorgang is vernauwd. Klepgebreken kunnen zowel door infectie en degeneratie maar ook aangeboren zijn..
o Door hartritmestoornissen is het hart minder goed in staat om bloed rond te pompen.
• Een andere oorzaak kan ook liggen in de erfelijke aanleg, sommige vormen van hartfalen zijn genetisch bepaald.