Hondsdolheid (eveneens rabiës genoemd), is een ernstige aandoening welke veroorzaakt wordt door een infectie met het rabiësvirus, in het grootste deel van alle gevallen veroorzaakt door een beet van een met rabiës besmet dier. Hondsdolheid is zeer gevaarlijk voor mensen en leidt wanneer deze niet behandeld wordt tot de dood van het slachtoffer.

Bij hondsdolheid zijn de hersenen aangetast door een virusinfectie die op het moment dat deze eenmaal uit is gebroken, dat wil zeggen wanneer de patiënt symptomen van infectie gaat vertonen, in vrijwel alle gevallen fataal. Er zijn over heel de wereld in de medische literatuur slechts een paar gevallen bekend waarbij er wel genezing op was getreden. Een vrij recent geval gaf enige hoop op een nieuwe methode van behandeling maar het resultaat kon door andere medici niet worden gereproduceerd.

Het hondsdolheidvirus wordt verspreid door middel van het speeksel van de zoogdieren die ermee zijn besmet, vaak (maar niet in alle gevallen) vleeseters (zoals onder andere. honden, vossen, katten, apen en vleermuizen). In de Verenigde Staten wordt de ziekte eveneens overgebracht door beten van wasberen. Met rabiës besmette dieren zijn niet in alle gevallen herkenbaar, sommige dieren dragen het virus bij zich zonder er zichtbaar last van te hebben.

Een verdachte situatie is als een dier onrustig en agressief is, of wanneer een wild dier zoals bijvoorbeeld een vos ongewoon tam is wanneer het wordt benaderd. Over heel de wereld vergt hondsdolheid nog 40 tot 70 duizend slachtoffers per jaar, voor 80 procent in Azië en Afrika.