Voor zwangere vrouwen is het een hel op aarde, het krijgen van een miskraam. Het eerst zo blijde nieuws verandert in een donkere boodschap, het kindje is er niet meer. Dit is ook de reden dat veel vrouwen wachten tot het eerste trimester voorbij is voordat ze vertellen dat ze in verwachting zijn. Na het eerste trimester is de kans op een miskraam bijna nihil.
De oorzaak van een miskraam is meestal dat er iets niet goed is met de vrucht waardoor het lichaam het afstoot. De reden waarom de vrucht niet goed is meestal een afwijking in de chromosomen die tijdens de bevruchting al ontstaat. Het lichaam herkent de fout en herstelt deze. In de meeste gevallen is het kind dat men draagt niet levensbaar. Geen een vrouw die dit wil horen na een miskraam maar de kans is groot dat het de volgende keer wel goed gaat. Na een miskraam heeft een vrouw een rouwperiode.
De meeste miskramen komen voor in het eerste trimester en worden ontdekt door bloedverlies, het zogenaamde spotten. Er wordt wel eens gezegd dat er vroeger minder miskramen waren, dit is nooit echt bewezen. Vroeger gingen vrouwen pas na drie menstruatie gemist te hebben naar een arts voor een zwangerschaptest. Velen wisten niet eens dat ze zwager waren, ze waren gewoon te laat. Door de vroege testen die nu gedaan worden weet men al twee dagen na de gemiste menstruatie dat men zwanger is. De miskramen worden vaker genoteerd waardoor het aantal veel hoger lijkt.