De oorbel zoals wij hem nu zien heeft vroeger andere betekenissen gehad. Het was geen accessoire maar ontstond als een kennisgeving naar anderen dat de persoon met de oorbel een andere godsdienst had of een vreemde in de streek was. Iedereen kon in een oogopslag zien, die persoon is anders en hoort hier niet thuis. In de Middeleeuwen werd de oorbel bijna niet meer gedragen omdat ze door de pruiken toch niet te zien waren.
Tijdens de scheepvaart werden de oorbellen ingebracht als soort verzekering, droegen aan wal hoofdzakelijk de vrouwen het sieraad. Op zee was een zeeman met oorbel een normaal gezicht. De oorbellen waren vaak groot en in ringvorm. Ze waren altijd van goud. De reden achter de oorbel was het overlijden van de zeeman. De oorbel werd verkocht en de waarde ervan werd gebruikt om de begrafenis van de zeeman mee te betalen.
Toen later de klip oorbellen kwamen gingen steeds meer mensen de oorbel als sierraad gebruiken. Tijdens de flower power werden de modellen hipper, groter en moderner om uitdrukking te geven aan de tijd van vrijheid, blijheid. Met de openbaarheid van de homo’s gingen ook mannen de oorbel weer dragen om hun geaardheid te laten zien. De hetero’s hebben deze piercing overgenomen waardoor nu zowel mannen als vrouwen de oorbel als sierraad dragen. In sommige landen zoals Spanje en Turkije worden bij de meisjes meteen na de geboorte al gouden oorbelletjes ingedaan. De oorbelletjes worden zonder verdoving in het nog dunne, zachte oorlelletje geprikt.