Dyslectie wordt bij kinderen vaak ontdekt op het moment dat zij het leerproces ingaan. Toch kan men deze leerstoornis vaak al vroeger ontdekken. Op de kleuterleeftijd kan men vaak al de eerste tekenen zien, de kinderen hebben moeite om nieuwe woorden te leren, begrijpen of uit te spreken. Kinderen met dyslectie hebben vaak al op jonge leeftijd problemen met onthouden. Dyslectie is vaak erfelijk, heeft een van de ouders dyslectie dan is het belangrijk om de vorderingen van het kind in de gaten te houden. Door verschillende trainingen kan men het kind bepaalde vaardigheden leren op spraakgebied, gebruik maken van ezelsbruggetjes en dergelijke. Bovendien is het voor het kind beter dat dyslectie zo vroeg mogelijk bekend wordt gemaakt op school zodat leerkrachten hier rekening mee kunnen houden.
Veel ouders schamen zich voor dyslectie en proberen dit te verbergen. Voor het kind is het beter als u de mogelijkheid op dyslectie wel vooraf meldt. Ook is het belangrijk dat een kind al jong leert dat je jezelf niet hoeft te schamen voor dyslectie. Het niet goed kunnen lezen en schrijven doet niets af aan de intelligentie van iemand. Dyslectie is een stoornis in de hersenen die de vorming van de woorden verstoord. Veel mensen met dyslectie bewijzen juist intelligent te zijn door hun kunde om alles in de hersenen op te slaan. Om een kind te testen op dyslectie kan de school het kind mondeling overhoren. Dyslectie kan niet genezen worden maar men kan er wel mee om leren gaan.