Bij kinderen met dysorthografie is sprake van een taalstoornis. Ergens in de hersenen zit een stoornis die ervoor zorgt dat kinderen het foutloos schrijven niet onder de knie kunnen krijgen. Kinderen met dysorthografie zijn alleen grafisch gedesoriƫnteerd. Zij begrijpen wat ze lezen, weten wat ze willen schrijven maar krijgen het niet goed op papier dit in tegenstelling tot kinderen met dyslexie. Kinderen met dysorthografie begrijpen de aangeboden stof maar ergens tussen het visuele en auditieve proces zitten stoornissen, de kinderen maken vaak telkens opnieuw dezelfde fouten. Naast het maken van fouten is ook opvallend de slordigheid van het ingeleverde werk en de agenda.
Men kan de kinderen op dysorthografie laten testen. Onder deskundige begeleiding gaat een kind op een gegeven moment in de bekende stof minder fouten schrijven maar bij nieuwe woorden, zinnen of uitdrukken komt het probleem terug. Kinderen met dysorthografie worden een leven lang met deze stoornis geconfronteerd. Het is belangrijk voor de psyche van het kind om niet telkens opnieuw p fouten aangesproken te worden waar het kind niets aan kan veranderen. Het is belangrijk om zelfvertrouwen op te bouwen, zeker in de jonge jaren. Kinderen met dysorthografie hebben het nodig om regelmatig geprezen te worden voor alle dingen die ze goed doen. De dysorthografie heeft een direct gevolg op de cijferlijst terwijl een kind toch heel intelligent kan zijn. Praat met de scholen waar het kind naar toe gaat over het probleem en geef een dysorthografieverklaring af zodat men rekening kan houden met de schrijfstoornis.