Pijn is een sensorische en/of emotionele ervaring veroorzaakt door feitelijke of mogelijke weefselschade die doorgaans als niet prettig wordt ervaren of die beschreven wordt als een beschadiging van weefsel ergens in het lichaam. Er is hierbij dan sprake van een verwonding of er dreigt een verwonding in het lichaam te ontstaan. In sommige gevallen kan pijn echter eveneens ontstaan zonder dat hier een aanwijsbare lichamelijke oorzaak voor te vinden is. Pijnlijke situaties zijn bij de meeste mensen in meerdere of mindere mate bekend.
Het proces van pijn begint bij de zenuwuiteinden die op een bepaald moment worden geprikkeld of door een beschadiging die ontstaan is aan de zenuwen. Die prikkels worden gevormd door elektrische signalen. Zij worden door middel van zenuwbanen aan het ruggenmerg doorgegeven om tenslotte de hersenen te bereiken.
Meestal betreffen het de kleinere vezels die de pijn zullen geleiden. Van de diverse zenuwvezels die in het menselijk lichaam voorkomen (welke met de volgende letters worden aangegeven A?, A?, A?, A?, B en C) geleiden A?, A? en C (de kleinere zenuwcellen dus) de pijn.
Pijn kan niet alleen worden beschouwd als een directe link tussen huid en hersenen zoals weleens wordt gedacht. Het is echter een proces met zowel een psychologische als een sociale dimensie. Pijn kan eveneens worden beïnvloed door andere prikkels. De kleine zenuwvezels zullen het pijnsignaal versterken terwijl de grotere vezels het signaal van pijn juist zullen dempten. Eveneens hebben de prikkels uit het limbische systeem en de cortex cerebri een invloed op pijn.