De term duurzaam kan op twee manieren worden uitgelegd te weten: duurzaam als aanduiding voor een tijdsduur welke meer is dan men onder normale omstandigheden zou verwachten. Producten kunnen duurzaam worden gemaakt door gebruik te maken van betere grondstoffen, onderdelen of materialen en/of door er naderhand betere zorg aan te besteden.
De andere aanduiding van duurzaam kan worden gevonden in duurzame ontwikkeling. Dit is een vorm van ontwikkeling welke aansluit op de behoeften van de tegenwoordige tijd zonder dat het vermogen van toekomstige generaties om in hun eigen behoeften te voorzien in gevaar wordt gebracht hierdoor.
Duurzaamheid betreft de schaarste van de hulpbronnen waarmee de welvaart van vandaag de dag voort wordt gebracht, zowel voor dit moment als in de toekomst. Het oppervlak van de aarde is eindig; benodigde grondstoffen kunnen op raken en de opnamecapaciteit van de atmosfeer en de natuurlijke omgeving kent eveneens bepaalde grenzen.
Termen als duurzaamheid en duurzaam gebruik oorspronkelijk uit de bosbouw. Later zijn deze eveneens in de visserijbiologie toegepast. In allebei de gevallen was de betekenis met begrippen uit de ecologie verwant. Het ging er om de natuur op een dusdanige wijze te beheren dat de natuurlijke structuren en processen in principe niet aan werden getast. Concreet wil dit dus zeggen dat aan visgronden en bossen mocht niet meer vis of hout onttrokken worden dan er door de natuurlijke aanwas vanzelf weer zou bijkomen. Het respecteren van een dergelijke gebruiksruimte houdt ook in dat mensen in de toekomst hier gebruik van kunnen blijven maken.