De term cellulitis heeft een tweetal betekenissen: allereerst wordt er een ontsteking van de dieper gelegen delen van het onderhuidse bindweefsel (diepe subcutis) mee bedoeld. Deze wordt gekenmerkt door een onscherp begrensde en snel uitbreidende zwelling en roodheid van de huid in combinatie met koorts, pijn en zich algeheel niet lekker voelen. De verwekker van deze infectie is de bacterie Beta-hemolytische Streptococcus of in zeldzame gevallen de Staphylococcus aureus bacterie. Als antibiotische therapie gaat men heel gericht te werk door flucloxacilline toe te dienen om de veroorzaker van de infectie te bestrijden.
Een andere betekenis die aan cellulitis wordt gegeven is een zogenaamde sinaasappelhuid. Deze term is afkomstig uit de cosmetische industrie en duidt een wat bobbelige structuur welke de huid en het onderhuidse bindweefsel kunnen krijgen aan. Hierbij gaat het echter niet om een ziekte en is de het verschijnsel geheel onschuldig. Een pas ontstane sinaasappelhuid in de buurt van een vrouwenborst is overigens wel een geduchte reden om een arts te consulteren voor het uitvoeren van een nader onderzoek. In sommige gevallen wordt de rimpeling van de huid namelijk veroorzaakt door een kwaadaardige tumor.
Met name vrouwen krijgen cellulitis op de billen en de dijen doordat bij hen zowel het vetweefsel, vooral onder de huid (hypodermisch) is gelegen maar ook doordat de cyclische hormoonveranderingen de bindweefselbanden in dit vetweefsel meer of minder op laten zwellen en op die manier de laag met collageenbanden voor het oog zichtbaar maken. Tegenwoordig is dit één van de meest voorkomende schoonheidsproblemen geworden.