Plassen ook wel urineren of in medische wereld mictie genoemd, is het lozen van urine door middel van de urinebuis. Urine is een vloeistof welke bij zoogdieren (waartoe ook de mens behoort) geproduceerd wordt door de nieren. Deze urine wordt opgeslagen in de urineblaas en daarna van tijd tot tijd geloosd.
Afhankelijk van de vloeistoftoevoer maakt een gezond mens in een etmaal circa 1000 tot 1500 milliliter urine, die men twee tot zes keer op een dag uitscheidt. Hierbij is de productie van urine niet op elk moment van de dag even groot. De meeste urine maakt men om zes uur in de ochtend aan.
De blaas van een volwassene kan (theoretisch) ongeveer 1500 milliliter urine bevatten, in de praktijk zal bij de meeste mensen de blaas echter niet voller dan 800 milliliter worden.. Op het moment dat de urineblaas voller wordt dan 500 milliliter zullen de receptoren die in de blaaswand zitten een mictiereflex uitlokken: het alom bekende plasgevoel. De urineblaas heeft een tweetal sluitspieren (sfincters): de eerste kan worden beheerst (dwarsgestreepte spiercellen) en een autonome gladde spier die dus onbeheersbaar is. Het parasympathisch (stimulerend) centrum dat de mictiereflex reguleert is in het sacraal deel (onderste deel) van het ruggenmerg (medulla spinalis) gesitueerd.
Indien men zich tegen het plasgevoel verzet dan stuurt men signalen naar de hersenen waardoor het mogelijk wordt dat men het gevoel weet te onderdrukken en op korte termijn weer kan kwijtraken. Hierbij kan het helpen om van het ene op het andere been te springen.