Dehydratie is de medische term voor een aandoening die in de volksmond beter bekend staat als uitdroging. Hiermee wordt het overmatig verlies van lichaamsvocht bedoeld. Lichaamsvocht is het totaal aan vocht in het lichaam van een mens of een dier. Meestal bevat dit lichaamsvocht zowel opgeloste bouwstenen die het lichaam nodig heeft als afvalstoffen die bij diverse processen in het lichaam ontstaan.
Een overschot aan lichaamsvocht wordt afgevoerd door te urineren. Een tekort aan het lichaamsvocht leidt tot dorst en, wanneer men te lang wacht met drinken, uiteindelijk tot uitdroging. Uitdroging kan ontstaan doordat men te weinig vocht tot zich neemt of juist te veel vochtafdrijvende stoffen zoals alcohol heeft gebruikt. Een andere oorzaak van uitdroging zijn ziekten die leiden tot vaak braken of diarree zoals bijvoorbeeld bij cholera het geval is. Maar ook hoge koorts, te lang blootgesteld zijn aan te hoge omgevingstemperaturen of het gebruik van bepaalde vochtafdrijvende medicatie kunnen leiden tot uitdroging.
De eerste verschijnselen die optreden bij uitdroging zijn:

• hevige dorst;

• een droge mond;

• minder transpiratie (te merken aan droge oksels);

• minder urineren.

Bij een lichte vorm van uitdroging is water drinken meestal genoeg. Indien de verschijnselen alsnog erger worden dan moet men een arts te hulp roepen..

Een ernstige vorm van uitdroging kan men herkennen aan de volgende symptomen:

- de huid veert moeilijk terug

- Sufheid

- Niet meer urineren.

- Lage bloeddruk.

- Een zwakke of juist snelle hartslag.

- Diep liggende ogen.

- Een diepe fontanel (bij baby’s)